Πηγές του Μεγάρου Μαξίμου, αλλά και του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης εξέπεμπαν μήνυμα… ψυχραιμίας αργά χθες τη νύχτα, παρά το γεγονός ότι η έκβαση της συνεδρίασης των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης δεν απέδωσε τα αναμενόμενα
Κι αυτό διότι όχι μόνο δεν βρέθηκε η «χρυσή τομή» μεταξύ του ΔΝΤ και του Βερολίνου στο θέμα της διευθέτησης του ελληνικού χρέους, αλλά σαν να μην έφτανε αυτό δεν κηρύχθηκε περαιωθείσα η αξιολόγηση λόγω… εκκρεμών προαπαιτουμένων.
Όπως μεταδίδουν στελέχη με γνώση της διαπραγμάτευσης, παρότι χθες οι οιωνοί στις Βρυξέλλες ήταν θετικοί ως το μεσημέρι, μόλις ξεκίνησε το Eurogroup άρχισε να διαφαίνεται ότι δύσκολα θα βρισκόταν κοινό σημείο επαφής την ίδια ημέρα. Βεβαίως, το παρασκήνιο ήταν οργιώδες, η συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης διακοπτόταν συνεχώς, όλοι μιλούσαν με όλους, ενώ τρία προσχέδια απόφασης σβήνονταν και… γράφονταν ως τη 1.30 τα ξημερώματα ώρα Ελλάδας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, καθ’ όλη την διάρκεια της συνεδρίασης, αλλά και των «ζυμώσεων» μεταξύ των βασικών παικτών στο περιθώριο του Eurogroup, το ΔΝΤ και η Γερμανία μία έρχονταν κοντά και μία απομακρύνονταν, ενώ ο πυρήνας του προβλήματος, σύμφωνα με κυβερνητικούς παράγοντες, ήταν η επίμονη άρνηση του γερμανού υπουργού Οικονομικών να «δώσει» την περιγραφή των μέτρων για την ρύθμιση του ελληνικού χρέους. Κατά τις ίδιες πηγές, παρότι ο κ. Σόιμπλε είχε μπει στις λεπτομέρειες και διαπραγματευόταν με εξαντλητικό τρόπο, ταυτοχρόνως διεκδικούσε να καταλήξει το Eurogroup σε μία απλή πολιτική δήλωση-δέσμευση πως «θα γίνει ό,τι χρειαστεί με το χρέος της Ελλάδας», χωρίς περαιτέρω νούμερα και δεσμεύσεις.
Το μέτωπο του Νότου
Ταυτοχρόνως, ο υπουργός Οικονομικών, συνεπικουρούμενος από άλλες χώρες του Νότου (Γαλλία-Ιταλία-Πορτογαλία) απέρριψε μία ιδέα που τέθηκε στο τραπέζι της χθεσινής συνεδρίασης, καθώς τα μέτρα για την διευθέτηση του χρέους που προέβλεπε κρίθηκαν από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο εξαιρετικά «ασαφή και θολά», όπως τόνιζαν καλά ενημερωμένες πηγές.
Την έλλειψη σαφήνειας ως προς την περιγραφή των προτεινόμενων μέτρων για το χρέος παραδέχθηκε, άλλωστε, χθες βράδυ και ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών: ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ομολόγησε πως «υπάρχει διάσταση απόψεων» διαβεβαιώνοντας, παραλλήλως, πως «οι δύο πλευρές έχουν έρθει πιο κοντά». «Στο τέλος συμφωνήσαμε ότι δεν υπάρχει αυτή η σαφήνεια (σ.σ. στα μέτρα για το χρέος) που αναζητούσαμε», κατέληξε ο υπουργός Οικονομικών, αποκαλύπτοντας και τον λόγο για τον οποίο η χθεσινή συνεδρίαση κατέληξε με άδοξο τέλος.
Επιστροφή στην πολιτική διαπραγμάτευση
Σε κάθε περίπτωση, η εικόνα που επικρατεί στην κυβέρνηση μετά και την χθεσινή μαραθώνια συνεδρίαση του Eurogroup είναι πως το ΔΝΤ και η Γερμανία βρίσκονται… τόσο κοντά όσο και μακριά. Ωστόσο, για το Μέγαρο Μαξίμου αποτελεί απώτατη προτεραιότητα και όριο η συμφωνία στις 15 Ιουνίου, καθώς τον Ιούλιο η Ελλάδα θα πρέπει να καταβάλει δόσεις-μαμούθ εξυπηρέτησης παλιότερων δανείων. Με άλλα λόγια, εφεξής η κυβέρνηση και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας θα επιχειρήσει να εμπλακεί εκ νέου στην διαπραγμάτευση, με πολλαπλές πολιτικές παρεμβάσεις: θεωρείται, μάλιστα, δεδομένο, πως μεταξύ άλλων ο πρωθυπουργός θα ζητήσει την παρέμβαση του προέδρου της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, αλλά και του κεντρικού τραπεζίτη της Ευρωζώνης, Μάριο Ντράγκι. Παράλληλα, πηγές του Μεγάρου Μαξίμου δεν απέκλειαν να επανενεργοποιήσει ο πρωθυπουργός το «Μέτωπο του Νότου», με διαδοχικά τηλεφωνήματα στους πρωθυπορυγούς της Πορτογαλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας, αλλά και στον κύπριο πρόεδρο, Νίκο Αναστασιάδη. Εξάλλου, χθες, ο Αλέξης Τσίπρας απέσπασε την στήριξη του Ελιζέ στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Εμανουέλ Μακρόν. Τέλος, αν οι μέρες αρχίσουν να περνούν και δεν διαφαίνονται στον ορίζοντα οι προϋποθέσεις ολοκλήρωσης της αξιολόγησης και της «συμφωνίας-πακέτο», τότε ο πρωθυπουργός θα επαναλάβει τις παρεμβάσεις της περασμένης εβδομάδας: θα ζητήσει, δηλαδή, από την γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ να… μην κάνει πίσω στις απαιτήσεις του Ταμείου για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα σχετικά με το χρέος, ενώ ταυτοχρόνως θα αξιώσει από την γερμανίδα καγκελάριο «να μην παίζει» με την προοπτική της ελληνικής οικονομίας και να δώσει το «πράσινο φως» στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να βάλει η Γερμανία νερό στο κρασί των… «κόκκινων γραμμών» της.