Το Χρηματιστήριο Αθηνών καίγεται, με τις μετοχές του τραπεζικού κλάδου να εξαερίζονται λίγο πριν τεθούν σε εφαρμογή τα σχέδια για την πώληση των κόκκινων δανείων τους σε funds αλλά και πριν αρχίσει ο νέος γύρος μείωσης προσωπικού τους με προγράμματα εθελούσιας εξόδου σε μια προσπάθεια να καλυφθεί μεγάλο μέρος των απαιτήσεων για περιορισμό του προσωπικού που προκύπτει από τα σχέδια αναδιάρθρωσης.
Η υποχρέωση των τεσσάρων συστημικών τραπεζών είναι να μειώσουν το ανθρώπινο δυναμικό κατά 4.300 άτομα και αναμένεται ότι μέσα στους επόμενους μήνες, δηλαδή εντός του πρώτου εξαμήνου, θα ανακοινωθούν εθελούσιες έξοδοι για περίπου 2.000 άτομα. Μέχρι τότε οι μετοχές τους βομβαρδίζονται και μόνο τη Δευτέρα αυτή της Eurobank καταγράφει πτώση άνω του 27%, με τις Πειραιώς και ΕΤΕ να ακολουθούν με πτώσεις άνω του 25% και με τη μετοχή της Alpha στο -15,44%.
Σε ολόκληρο το χρηματιστήριο υπάρχουν μόνο 2 μετοχές που καταγράφουν άνοδο και από αυτές η μία, μόλις, οριακά (πίνακας 1)
Από την αρχή του έτους ο ΓΔ έχει χάσει το 26% της κεφαλαιοποίησης του σε αυτό που φαίνεται να είναι η μεγαλύτερη έξοδος επενδυτών στην ιστορία του χρηματιστηρίου, με σημείο εκκίνησης της την εφαρμογή του σχεδίου διαπραγμάτευσης Βαρουφάκη, μετά την πρώτη εκλογή ΣΥΡΙΖΑ. Πράγματι, από το Φεβρουάριο του 2015 και μετά οι τιμές του χρηματιστηρίου κατέρρευσαν ενώ ο όγκος συναλλαγών σε αυτό εκτοξεύτηκε στο υψηλότερο σημείο στην ιστορία, ξεπερνώντας ακόμη και κατά 500% τον ιστορικό του μέσο όρο (Διάγραμμα 1 & Διάγραμμα 2)
Εξετάζοντας χρηματιστηριακά δεδομένα για περισσότερες από δύο δεκαετίες διαπιστώνουμε πως ο όγκος συναλλαγών στα επίπεδα τιμών μεταξύ 800 και 1300 μονάδων είναι, μακράν, ο μεγαλύτερος στην ιστορία του Χρηματιστηρίου Αθηνών (διάγραμμα 3).
Τοποθετώντας τα συγκεκριμένα διαστήματα τιμών και όγκου στο χρόνο, διαπιστώνουμε πως τα πιο ακραία σημεία τους βρίσκονται μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2015, στο διάστημα που η Ελλάδα υιοθέτησε τη διαπραγματευτική τακτική του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη και στο διάστημα Νοεμβρίου – Δεκεμβρίου 2015, όταν και είχαμε την άρση των capital controls στο χρηματιστήριο, σε πρώτη φάση για τους ξένους επενδυτές και αμέσως μετά και για τους Έλληνες (διάγραμμα 4).
Με χρηματιστηριακή ορολογία, η διάρκειας 12 μηνών τελευταία πτώση των ελληνικών μετοχών, δεν είναι παρά η ετεροχρονισμένη και παρατεταμένη αποτίμηση από την αγορά της νέας αξίας του Χρηματιστηρίου Αθηνών, ως αποτέλεσμα της βλάβης που επήλθε στην οικονομία και τις εταιρίες από το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης του α’ εξαμήνου του 2015, Το τρίτο Μνημόνιο, το ολοκαύτωμα των τραπεζών και η πολιτική αστάθεια που ακολούθησαν αποτυπώνονται στη δυνατότητα κερδοφορίας τραπεζών και επιχειρήσεων και σπρώχνουν προς τα πάνω το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό ρίσκο.
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε την επιδείνωση της διεθνούς οικονομίας και την αύξηση των παγκόσμιων γεωπολιτικών ρίσκων τότε φτάνουμε στο συμπέρασμα πως η Ελλάδα σήμερα είναι σε δυσκολότερη κατάσταση απ’ ότι πριν 12 μήνες και στην περίπτωση του Χρηματιστηρίου αυτό αποτυπώνεται στις τιμές και τον όγκο συναλλαγών του. Απομένει η ελπίδα αυτή η κατάσταση να αλλάξει, το συντομότερο δυνατό. Εξάλλου η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
