Η Αλεξάνδρα Μηλιοπούλου ως μία γνήσια αγωνίστρια πάλεψε πολύ για τα κεκτημένα της μα περισσότερο για να βρει τις εσωτερικές της ισσοροπίες. Μια αυθεντική προσωπικότητα που μέσα από μια σειρά καταστάσεων εσωτερικών αλληλοσυγκρούσεων μέσα από μία περιπλάνηση αυτογνωσίας κατάφερε να ζήσει όπως υποστηρίζει η ίδια όλα τα πρωτοποριακά "σαν" κατά λάθος,αφού ακόμα και τώρα είναι πολύ μπροστά από την εποχή μας και ακόμα και τώρα κάποιοι δυσκολεύονται να την κατανοήσουν τόσο για το μεγαλείο της τέχνης της όσο και για όσα πρεσβεύει .
Ο Μονέ υποστήριζε ότι η ζωγραφική είναι η «σαιζ-λονγκ» του βλέμματος. Πράγματι, στην όψη της ζωγραφικής, το μυαλό ξεκουράζεται, χαλαρώνει και ανασυντάσσεται για να μπορέσει να αντιληφθεί με καθαρή συνείδηση τα βαθύτερα νοήματα που κρύβουν τα χρώματα, οι γραμμές και τα σχήματα που αποτυπώνονται στο έργο του καλλιτέχνη.
Αυτή την τεχνική της συμβολοποίησης, η Αλεξάνδρα Μηλιοπούλου, γνωρίζει επιτηδευμένα να την διαχειρίζεται ώστε το πιο κρυφό μήνυμά της να φτάσει μέσα από το συνταίριασμα των υλικών της, στον θεατή και «αναγνώστη» ενός έργου της.
Η πορεία της μεγάλη και σημαντική, με αποκορύφωμα την κατάκτηση του τίτλου της Προέδρου του συλλόγου «Φίλων Ζωής και Τέχνης» το 2008. Οι αποσκευές της γεμάτες από εικόνες, μοτίβα έμπνευσης και σύμβολα μηνυμάτων. Συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις αλλά και ατομική εκπροσώπησή της σε εθνικούς και παγκόσμιους διαγωνισμούς, καταξιώνουν το ταλέντο της και την προάγουν στις σημαντικές μορφές καλλιτεχνών της χώρας μας. Καστοριά, Ξάνθη, Αθήνα, Σέρρες, Θράκη, φιλοξενούν τα έργα της και προωθούν την τεχνική της ανταλλαγής μηνυμάτων που πραγματοποιεί η καλλιτέχνης μας με τα σύμβολα, το χρώμα που τόσο αγαπά και τα υλικά που διαπραγματεύεται. Φραγκφούρτη και Κωνσταντινούπολη συμπληρώνουν τη νομαδική της πορεία σε μια εναγώνια προσπάθειά της να κοινοποιήσει την τέχνη της μέσα από φόρμες εξπρεσιονισμού που τόσο πολύ αγαπά.
Το 1996, καταπιάνεται με το στοιχείο των Ινδιάνων, έναν κοινωνικό και πολιτισμικό θησαυρό, της παγκόσμιας ιστορίας, άρτια δομημένο και άρρηκτα συνδεδεμένο με την φύση και τον πνευματικό κόσμο. Μια σχέση φιλοσοφικού περιεχομένου, που κρατάει μέχρι τις μέρες μας, με ενδελεχή και βαθιά ανασκαφή στην ιστορία του έθνους τους, στην ανάλυση του φυσιολατρικού μοτίβου του πολιτισμού τους, στα χαρακτηριστικά γνωρίσματά τους. Έρευνες, εργασίες, αναλύσεις, μελέτες, ομιλίες. Εργαλεία σταχυολόγησης μιας αναρρίχησης στο ιδεώδες του ξεχωριστού αυτού λαού και της κρυστάλλινης πνευματικής τους σχέσης με την αρμονία, την ισορροπία δυνάμεων και τον δυναμισμό της άρνησης υποδούλωσης και αφομοίωσης από τα σύγχρονα ρεύματα συγχώνευσης πολιτισμών. Η ανεξαρτησία τους στο πάνθεον των πολιτισμών, την συναρπάζει. Η φυσιολατρία τους και η βαθιά τους πίστη στον πνευματικό και μεταφυσικό κόσμο, την σαγηνεύουν.
Το όνειρο, ο έρωτας και το ταξίδι, συμπορεύονται στην καλλιτεχνική της πορεία και τα ζεστά χρώματα της παλέτας συμπληρώνουν ευχάριστα το πάζλ των αισθήσεων μέσα από μια αυστηρή και αταλάντευτη διαπραγμάτευσή της με την σαρωτική και απρόσωπη συγχώνευση καταστάσεων, φύσεων, πραγμάτων, ανθρώπων.
Αντιστέκεται στην πολιτισμική και κοινωνική ύφεση και αντιπαραβάλει την ηρεμία, την γαλήνη, το όραμα, απέναντι στο αγχωτικό πλάνο της επιβίωσης. Αντιστρατεύεται τα ημίμετρα ως προσωρινές λύσεις στις προβληματικές της εποχής και όπως ενδόμυχα υποστηρίζει έτσι και εξωστρεφώς προβάλει το σύμπλεγμα των αρετών απέναντι στην σκοτεινή υπόσταση του σήμερα. Βαθιά νεαρή μέσα της, με την δροσιά και την φρεσκάδα που αρμόζουν στην εφηβεία της ψυχής, μάχεται για την αιωνιότητα της ηλικίας.
Η αγάπη της μάλιστα για τα παιδιά, εκφράστηκε έντονα από την επαγγελματική της θέση διδασκαλίας απέναντί τους τόσο σε σχολείο που διετέλεσε εκπαιδευτικός όσο και στα προγράμματα «Παιδί και Ζωγραφική» που σχεδίασε.
Αντιστέκεται στην πολιτισμική και κοινωνική ύφεση και αντιπαραβάλει την ηρεμία, την γαλήνη, το όραμα, απέναντι στο αγχωτικό πλάνο της επιβίωσης. Αντιστρατεύεται τα ημίμετρα ως προσωρινές λύσεις στις προβληματικές της εποχής και όπως ενδόμυχα υποστηρίζει έτσι και εξωστρεφώς προβάλει το σύμπλεγμα των αρετών απέναντι στην σκοτεινή υπόσταση του σήμερα. Βαθιά νεαρή μέσα της, με την δροσιά και την φρεσκάδα που αρμόζουν στην εφηβεία της ψυχής, μάχεται για την αιωνιότητα της ηλικίας.
Η αγάπη της μάλιστα για τα παιδιά, εκφράστηκε έντονα από την επαγγελματική της θέση διδασκαλίας απέναντί τους τόσο σε σχολείο που διετέλεσε εκπαιδευτικός όσο και στα προγράμματα «Παιδί και Ζωγραφική» που σχεδίασε.
Χρώματα της γης και του ουρανού, με όλα τα ενδιάμεσα στάδια και στρώματα, αποχρώσεις που υποδηλώνουν ερωτισμό και αισθησιασμό, σύμβολα με κωδικοποιημένα μηνύματα, γεμίζουν τα έργα της και προσφέρουν μια καλαίσθητη πληρότητα στους μυστηριώδεις απρόσωπους ήρωες της. Το αξιοσημείωτο όμως της ενασχόλησής της με τον πολιτισμό των Ινδιάνων, είναι η ισχυροποίηση της πεποίθησής της πως η φυλή αυτή παρουσιάζει κοινά χαρακτηριστικά με την Ελληνική φυλή.
Τα γνωρίσματα αυτά, χάριν στην συστηματική τριβή της με την ψυχαναλυτική θεωρία βάθους του Γιούγκ, διαπλέκονται ανάμεσα σε αρχετυπικές εικόνες με μεμονωμένα στιγμιότυπα της καθημερινότητας των Ινδιάνων. Υποστηρίζει μάλιστα έντονα πως η εποχή μας, προβάλει ως μια ενδυνάμωση της ινδιανοφιλίας, καθώς πιο επισταμένως παρά ποτέ άλλοτε, το μόνο μας σημείο αναφοράς στις δύσκολες αυτές εποχές που ζούμε, είναι η επιστροφή μας στην φύση κι η καλλιέργεια μιας πιο ειλικρινούς σχέσης μαζί της, όχι στο πλαίσιο της άκρατης εκμετάλλευσης όπως αυτή εκφράζεται μέσα από την καταλήστευση των φυσικών πόρων της, αλλά της συνειδητότητας του ομφάλιου λώρου που οφείλουμε να επανενώσουμε μαζί της.
Τα γνωρίσματα αυτά, χάριν στην συστηματική τριβή της με την ψυχαναλυτική θεωρία βάθους του Γιούγκ, διαπλέκονται ανάμεσα σε αρχετυπικές εικόνες με μεμονωμένα στιγμιότυπα της καθημερινότητας των Ινδιάνων. Υποστηρίζει μάλιστα έντονα πως η εποχή μας, προβάλει ως μια ενδυνάμωση της ινδιανοφιλίας, καθώς πιο επισταμένως παρά ποτέ άλλοτε, το μόνο μας σημείο αναφοράς στις δύσκολες αυτές εποχές που ζούμε, είναι η επιστροφή μας στην φύση κι η καλλιέργεια μιας πιο ειλικρινούς σχέσης μαζί της, όχι στο πλαίσιο της άκρατης εκμετάλλευσης όπως αυτή εκφράζεται μέσα από την καταλήστευση των φυσικών πόρων της, αλλά της συνειδητότητας του ομφάλιου λώρου που οφείλουμε να επανενώσουμε μαζί της.
Το ανειρήνευτο και αδιαπραγμάτευτο πνεύμα της Αλεξάνδρας Μηλιοπούλου, προβάλει δυναμικό απέναντι στην παθητική αποδοχή των έργων των καλλιτεχνών, από τους θεατές- αναγνώστες. Περνάει ένα βήμα παραπέρα, καθώς η καλλιτέχνης μας, αντισταθμίζοντας την απλή αποτύπωση της τέχνης αυτής καθαυτής στο μουσαμά ή σε όποιο άλλο υλικό, με την συμμετοχή των θεατών στο «δρώμενο»της τέχνης που έχει να προσφέρει η ίδια. Καλεί τον θεατή να μπει στον «χορό» για να αντιληφθεί καλύτερα τα μηνύματα και τα σύμβολα των έργων της Αλεξάνδρας, μέσα από την δραστική συνεργασία και ουσιαστική συνεισφορά τους στα «δρώμενα» και τα art-happenings των οποίων προΐσταται η ίδια σε πάρα πολλές εκδηλώσεις, ομιλίες αλλά και ψυχοδραματικά καλλιτεχνικά σεμινάρια που διοργανώνει τα τελευταία χρόνια.
Η μεγάλη της αγάπη για την πιο βαθιά και άρτια – ολοκληρωτική – ανάγνωση των χαρακτηριστικών που συναρμολογούν τον άνθρωπο ως οντότητα αλλά και αντικείμενο αναφοράς στην «ομίχλη» της παγκόσμιας ιστορίας, την κατατάσσουν στο επίπεδο των καλλιτεχνών που αντιτάσσονται στην πεζότητα, την αδιαφορία, την υποδούλωση στο σύστημα των ελιτιστικών καλλιτεχνών. Μάχεται, πολεμά, αντιστέκεται. Με δροσιά νεανική και ονειροβατώντας επιμελώς στα δάση της φιλανθρωπίας, μέσα σε γκρίζους καιρούς αλλά και ασπρόμαυρες πολιτείες, ασκεί το ύψιστο λειτούργημα του καλλιτέχνη που νοιάζεται, στέργει και ενδιαφέρεται για ένα καλύτερο αύριο του κόσμου.
Η Αλεξάνδρα Μηλιοπούλου είναι ζωγράφος-εικαστικός γεννημένη στη Θεσσαλονίκη.
Μεγάλωσε μέσα στη φύση της Θράκης και της Χαλκιδικής λόγω εργασίας του πατέρα της (Ευάγγελος Μηλιόπουλος, Επιθεωρητής Γεωπονίας). Στα 13 της καταλήγει πια στην Θεσσαλονίκη, όπου ξεκινά η ουσιαστική της επαφή με την τέχνη.
Στα 16 της έχει την τιμή να είναι η μοναδική μαθήτρια του Αλέξανδρου Ρουσιάδη. Μετά την πρώτη της δημόσια εμφάνιση, φεύγει το 1970 στο εξωτερικό – Γερμανία, Γαλλία – όπου έχει επαφή και συνεργασίες με διάφορους επώνυμους καλλιτέχνες αποκομίζοντας μια μεγάλη εμπειρία στις τεχνοτροπίες του αιώνα μας.
Επιστρέφει το 1977. Η Τέχνη έχει γίνει πλέον τρόπος ζωής.Μετά δε, το 1986 η εσωτερική της εξέλιξη ως άνθρωπος παρουσιάζεται όχι μόνο σε ζωγραφικά έργα, αλλά και μέσα από δρώμενα με μουσική, κίνηση και λόγο. Οι σπουδές της δεν περιορίζονται απαραίτητα στον χώρο της Τέχνης. Διαθέτει Πτυχίο Αισθητικής και Μασάζ στην Kosmetik-Berufs Fach Schule Norbert Eagler στην Φρανκφούρτη, με ειδίκευση Med. Fussoflege. Επίσης έχει παρακολουθήσει «Σχέδιο και Ζωγραφική» στην Volkshochschule στην Φρανκφούρτη και τα σεμινάρια «Ψυχοδυναμικής», «Συμβολισμού», «Ψυχανάλυσης» στο Κέντρο Προγραμματισμού Ζωής.
Η ενασχόλησή της με την Τέχνη περνάει και από το στάδιο της διδασκαλίας. Το διάστημα 1977-80 διδάσκει τέχνη για παιδιά σε ιδιωτικό σχολείο της Θεσσαλονίκης. Το 1982 δημιουργεί το Εργαστήριο Τέχνης με την Γερμανίδα Richmondi Dahlke και διδάσκει «Έκφραση μέσω της Τέχνης», στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης. Το 1997 παραδίδει μαθήματα ζωγραφικής σε παιδιά, σε συνεργασία με τον Δήμο Σαπών. Από το 2006 και μετά, ξεκινάει το σεμινάριο με θέμα «Ταξιδέψτε συνειδητά στα επίπεδα της έμπνευσης & των
ιδεών».
Έργα της φιλοξενούνται στις Δημοτικές Πινακοθήκες Θεσσαλονίκης, Σαπών – Ροδόπης και Σερρών. Επίσης, έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές εκτός Ελλάδος, στην Γερμανία, Βουλγαρία, Ινδία και Αμερική.
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΕΚΘΕΣΕΩΝ
* 1970 Συμμετοχή στην Πανελλήνια Έκθεση της Ένωσης Ζωγράφων & Γλυπτών Βορείου Ελλάδος «ΠΟΛΥΓΝΩΤΟΣ - ΠΑΙΩΝΙΟΣ» στην Θεσσαλονίκη.
* 1970 Συμμετοχή στην Πανελλήνια Έκθεση της Ένωσης Ζωγράφων & Γλυπτών Βορείου Ελλάδος «ΠΟΛΥΓΝΩΤΟΣ - ΠΑΙΩΝΙΟΣ» στην Θεσσαλονίκη.
* 1975 Η 1η της Ατομική Έκθεση στο Ελληνικό Προξενείο Φρανκφούρτης στη
Γερμανία.
* 1979 Έκθεση των μαθητών της, με θέμα «Έτος Παιδιού» και ομιλία της με θέμα «Παιδί & Ζωγραφική».Γερμανία.
* Ατομική Έκθεση στο «Makedonia Palace Hotel».
* 1982 Συμμετοχή σε Ομαδική Έκθεση στην Ξάνθη σε διοργάνωση του Δήμου.
* Ατομική Έκθεση στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης, στο Εργαστήρι Τέχνης.* Διάκρισή της σε Ομαδική Πανελλήνια Έκθεση Εξπρεσιονιστών στην Αθήνα.
* 1983 Ομαδική Έκθεση στην Θεσσαλονίκη με τους συνεργάτες της από το «Εργαστήρι Τέχνης».
* 1986 Ατομική Έκθεση στην Θεσσαλονίκη και ομιλία της με θέμα «Η εικόνα στην ζωή μας».
o Διάκρισή της σε Ομαδική Πανελλήνια Έκθεση Εξπρεσιονιστών στην Αθήνα.
* 1988 Ατομική Έκθεση στη Θεσσαλονίκη στο «ELECTRA PALACE» με θέμα «Γολγοθάς».* 1989 Δρώμενο στις ανοιχτές γιορτές του Δήμου Καλαμαριάς, με πίνακες ζωγραφικής και χορογραφίες της, με θέμα «Ο Κλόουν».
* 1995 Περιφερόμενες Ατομικές Εκθέσεις των έργων της σε coffee-bar της Θεσσαλονίκης.
* 1996 Ατομική Έκθεση στη Θεσσαλονίκη με θέμα «Τιμή στους Ινδιάνους», στην Χ.Α.Ν.Θ., σε συνεργασία με τον Δήμο Θεσσαλονίκης.
o Ατομική Έκθεση στις Σέρρες με το ίδιο θέμα, σε συνεργασία με το Δήμο Σερρών.
* 1997 Συμμετοχή στα «Εαρινά των Σαπών» στη Θράκη, με Έκθεση Ζωγραφικής & μαθήματα σε παιδιά σε συνεργασία με το Δήμο Σαπών.
* 1998 Παρουσίαση έργων της σε coffee-bar της Θεσσαλονίκης.
o Αναδρομική Έκθεση στο Ιστορικό Αρχείο Μακεδονίας, επ’ ευκαιρία της δωρεάς των αρχείων της προς το Ιστορικό Αρχείο Μακεδονίας.
o Σεπτέμβριος Ατομική Έκθεση στον Ιππικό Όμιλο Θεσσαλονίκης.
o Δεκέμβριος Συμμετοχή στις εορταστικές εκδηλώσεις του Ωδείου «Μπολερό» στην Κρήνη Θεσσαλονίκης με ζωγραφική και κατασκευές.
o Σκιτσογράφηση του εξωφύλλου του βιβλίου του Ηλία Φλωράκη, «Το μπαράκι του Τσάρλι», Εκδόσεις Καστανιώτη, ISBN 9600331510.
Σεπτέμβριος Ατομική Έκθεση στο coffee-bar «PΙGAROON» με θέμα «Με το βλέμμα στραμμένο στους Ινδιάνους».
Έκθεση με θέμα «Ένας συγγραφέας φωτογραφίζει, μια φωτογράφος ζωγραφίζει, μια ζωγράφος γράφει». Συμμετοχή της Αλεξάνδρας Μηλιοπούλου με κείμενα από το βιβλίο της: «Μαθαίνω να ονειρεύομαι». Στην έκθεση συμμετείχε η φωτογράφος Μήτση Αγγελική Ειρήνη, με έργα ζωγραφικής και ο συγγραφέας Ηλίας Φλωράκης με φωτογραφίες του.
Ατομική Έκθεση στο Πολιτιστικό Κέντρο Θέρμης σε συνεργασία με το Δήμο.
* 2005 Οκτώβριος Συμμετοχή της ως special Guest στην 1η Ομαδική Έκθεση στην Ελλάδα με θέμα «Skateboard Art Crimes».
* 2008 Συμμετέχει ως Special Guest στην ομαδική έκθεση «Meeting of style Graffiti Gallery» στο Φεστιβάλ Παιδείας 2008 του Δήμου Νεάπολης (Θεσσαλονίκη)
Συνδιοργάνωση με τον Δήμο Θέρμης της ομαδικής έκθεσης επ΄ ευκαιρίας της γνωστοποίησης στο πλατύ κοινό της ίδρυσης του «Συλλόγου Φίλων της Ζωής και της Τέχνης», του οποίου και προεδρεύει, στην Δημοτική Πινακοθήκη Θέρμης.
Συμμετέχει ως Special Guest στην ομαδική έκθεση «Skateboard Art Grimes 3», υπό την αιγίδα της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού, στην αίθουσα Τέχνης της Αντιδημαρχίας Αρχιτεκτονικού.
Συμμετέχει στις εικαστικές δημιουργίες επάνω σε σανίδες του Skateboard, στην γκαλερί του Μύλου (Θεσσαλονίκη) σε συνδιοργάνωση του City Urban living και «Skateboard Art Crimes», με χορηγό την ομάδα της Vodafone CU, υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης και της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού και Νεολαίας .
Έργα της φιλοξενούνται στην Γερμανία, Βουλγαρία, Κωνσταντινούπολη, Ελβετία, Ινδία και Αμερική. Και στις Δημοτικές Πινακοθήκες Θεσσαλονίκης, Σαπών (Ροδόπης) και Σερρών.
Έχει εκδόσει επίσης:
«ΕΡΩΤΑΣ» (2001), συλλογή με ποιήματα και σκίτσα της ίδιας,
«ΜΑΘΑΙΝΩ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ» (2002), με σκίτσα και κείμενα της ίδιας.
«ΕΡΩΤΑΣ ΙΙ» (2004), συλλογή με ποιήματα και έργα,
«Όταν το Μικρό Μαύρο Φτερό συνάντησε το Μαύρο Ελάφι» (2009), μελέτη πάνω στα σύμβολα μέσω της φιλοσοφίας των Ελλήνων και των Ινδιάνων Λακότα της Β. Αμερικής
Έργα της φιλοξενούνται στην Γερμανία, Βουλγαρία, Κωνσταντινούπολη, Ελβετία, Ινδία και Αμερική. Και στις Δημοτικές Πινακοθήκες Θεσσαλονίκης, Σαπών (Ροδόπης) και Σερρών.
Έχει εκδόσει επίσης:
«ΕΡΩΤΑΣ» (2001), συλλογή με ποιήματα και σκίτσα της ίδιας,
«ΜΑΘΑΙΝΩ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ» (2002), με σκίτσα και κείμενα της ίδιας.
«ΕΡΩΤΑΣ ΙΙ» (2004), συλλογή με ποιήματα και έργα,
«Όταν το Μικρό Μαύρο Φτερό συνάντησε το Μαύρο Ελάφι» (2009), μελέτη πάνω στα σύμβολα μέσω της φιλοσοφίας των Ελλήνων και των Ινδιάνων Λακότα της Β. Αμερικής
Κ.Κοντ
