Στο στόχαστρο ο κοινοβουλευτισμός, απειλούνται οι θεσμοί, κινδυνεύει η δημοκρατία
Μπορεί η κυβέρνηση να ξορκίζει τις πρόωρες κάλπες και η αντιπολίτευση να επενδύει σε αυτές, αλλά η νοσηρότητα που επικρατεί στην πολιτική ζωή του τόπου, επιτάσσει πλέον «καθαρές» λύσεις και οι εκλογές προβάλλουν περισσότερο από ποτέ.
Το φαινόμενο των καταγγελιών περί χρηματισμού βουλευτών με φόντο την προεδρική εκλογή απειλεί να πλήξει καίρια τον ίδιο τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας και απαξιώνει τον ρόλο του κοινοβουλίου.
Κι αυτό είτε αληθεύουν τα όσα καταγγέλλονται, από τους κυρίους Λαζόπουλο, Χαϊκάλη, Καμμένο, είτε όχι!
Το δηλητήριο παραμένει στην φλέβα της δημοκρατίας και είναι θανατηφόρο.
Οι κίνδυνοι πλέον που ελλοχεύουν είναι πολλοί και καθοριστικοί, είτε εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας, είτε όχι. Είτε συνεχιστεί ο κυβερνητικός βίος των κυρίων Σαμαρά-Βενιζέλου, είτε έχουμε εκλογική ανατροπή τους από τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα.
Πρώτον: Η οικονομία, για την οποία όλοι κόπτονται είναι ευάλωτη στο έλεος των κερδοσκόπων και των ορέξεων όσων επιθυμούν να την λεηλατήσουν.
Δεύτερον: Ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας απειλείται να ευτελιστεί και ο κοινοβουλευτισμός να απαξιωθεί πλήρως.
Τρίτον: Το δημοκρατικό μας πολίτευμα κινδυνεύει να βρεθεί αντιμέτωπο με ανώμαλες εξελίξεις.
Απέναντι σε όλα αυτά οι ευθύνες των θεσμικών παραγόντων και κυρίως του πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι καθοριστικές και μεγάλες.
Απαιτούνται άμεσα πολιτικές πρωτοβουλίες και όπως σημειώνεται από έμπειρους πολιτικούς παράγοντες οι λύσεις που θα πρέπει να δοθούν για να αρθεί το πολιτικό αδιέξοδο επιβάλλεται να είναι καθαρές.
Η συνταγματική αναθεώρηση δεν αποτελεί απλώς ευκαιρία αλλά υποχρέωση.
Η αποσαφήνιση του χρόνου των εκλογών δεν είναι διαδικαστικό θέμα αλλά ανάγκη. Και υπό τις παρούσες συνθήκες οι εκλογές φαντάζουν μονόδρομος.
Και η ανάδειξη του προέδρου της Δημοκρατίας δεν είναι θέμα αριθμητικής για τους 180, αλλά προϋπόθεση ομαλής λειτουργίας του πολιτεύματος.
